ΕΥΡΙΠΙΔΗΣ - ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ Η ΕΝ ΤΑΥΡΟΙΣ


Ο Ορέστης με τον σύντροφό του Πυλάδη φτάνει στην Ταυρίδα της Σκυθίας ύστερα από χρησμό του Απόλλωνα, με σκοπό να πάρει από τον ναό της Θεάς Άρτεμης το ιερό ξόανό της. Ιέρεια της θεάς εκεί είναι η Ιφιγένεια, μεταφερμένη από την Άρτεμη, που την έσωσε από την θυσία στην Αυλίδα. Ιερό καθήκον της ηρωίδας είναι να θυσιάσει στη θεά όλους τους ξένους που έρχονται στη Ταυρίδα. Όταν ο Ορέστης αποβιβάζεται από το πλοίο, παθαίνει παράκρουση από τις Ερινύες, που δεν έπαψαν να τον κυνηγούν και μετά την αθώωσή του στον Άρειο Πάγο. Παρουσιάζεται ένας βοσκός, που διηγείται λεπτομερώς πως, μετά από μάχη, συνέλαβαν τον Ορέστη και τον Πυλάδη. Η Ιφιγένεια, αγνοώντας την ταυτότητα των ξένων, ετοιμάζεται να τους θυσιάσει. Όταν πληροφορείται ότι έρχονται από το Άργος, αποφασίζει να σώσει έναν από τους δύο, με τον όρο να μεταφέρει γράμμα στην πατρίδα. Ακολουθεί η σκηνή αναγνώρισης ανάμεσα στα δυο αδέλφια και έπειτα καταστρώνουν το σχέδιο διαφυγής τους από τη χώρα. Η Ιφιγένεια ξεγελά τον βασιλιά της Ταυρίδας Θόα, λέγοντας του ότι πρέπει να πάει μόνη στην ακρογιαλιά, για να καθαρίσει το άγαλμα της Άρτεμης και τους αιχμαλώτους από το μίασμα της μητροκτονίας. Ο αγγελιαφόρος έρχεται να πληροφορήσει τον Θόα ότι όλα αυτά ήταν τέχνασμα, η Ιφιγένεια μαζί με τους δύο άνδρες και το ιερό ξόανο επιβιβάζονται στο πλοίο και ετοιμάζονται να φύγουν. Ο Θόας διατάζει να τους κυνηγήσουν. Η Θεά Αθηνά -από μηχανής θεός- επιφαίνεται και αποτρέπει την καταδίωξη των ηρώων δίνοντας λύση στο δράμα και θεσπίζοντας την καθιέρωση λατρείας της Άρτεμης στις Αλές και στην Βραυρώνα της Αττικής.
Επιστροφή στα περιεχόμενα